kimseler bilmiyor bir yanardað sönüyor içimdeki denizlerin derinlerinde ve bir yangýn kendi içinde ölüyor bir hoþçakal türküsü ve saba makamýnda sal^aya duruyor þiirler
bir tenhada soluyor bir yýldýzýn kalbi dudaklarým bir diken acýsý kendinden kaçýyor þizofren bir acý kanýyor yarasý karanlýðýn bir þehrin varoþlarýnda gözlerine yakalanýyorum bu nasýl bir susmak böyle ben her kayan yýldýzda birazý daha azalýyorum
hoyrat bir türküde çatlýyor nefesim sesim kayboluyor bir rüzgarýn peþi sýra annemin türküleri gibi hep hüzünlü, hep yarým ve ben bir yasak düþten düþüyorum ve sen bir yasak düþen düþüyorsun
FATÝH ÞAHÝN IÞIK
ÞAHBEYÝT
Sosyal Medyada Paylaşın:
sahbeyit Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.