.. Ve huzur!
Beklemediðin anda doðar sessizlik vadilerine
Susmak nimeti seni sarar sarmalar göðsünde uyutur
Ne büyük erdemdir, elde olanlara kanaat getirmek
Durgunluktur bazen ihtiyacýn olan yegane his
Ne hissetmek, ne boþa kürek çekmek
Yangýnýn ortasýndan yarasýz, beresiz sað salim çýkabilmek
Ve yangýný yakana meyil etmeden yoluna devam etmek
Ardýnda ateþle oynayan çocuðu býrakýp gitmek
Her bir yandan seni çaðýran o zabani melekler
Kendini dünya, uydusunu ay sananlar aldanmýþlar
Riyadan yana ne kadar masal varsa anlatsýn dursunlar
Mukaddes kulaklarým artýk tüm bu yalan sesleri duymayacaklar
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.