..
insanlarý tanýmanýn yolu yok
koklamakta çare deðil kar çiçeklerini
hissiz ve belirsiz
özü yitirilmiþ duyularýn
sararmýþ güz tebessümünü kesiyordu ayaz ýþýðý
simsiyah saçlarý ve þubatýn gece yarasý elleri
baharý anýmsatacak mý
yüzünde açmayan gamzeler
taþýr mý buz tanecikli katreleri
ki omuzlar arasýnda kalan ince bele sarýlmak düþümde düþ görmekti
sevgi adýyla konuyordu bul’aþým karanlýðýn tenine
aylar ve sedyeler isimsizler tekerinde dönüyor anonslarla
bir yarým muhalifken tanrýlara
bir y’anýmsa
göz yaþýyla kan damlar avuçlardan taþan dualarla
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.