Yaylaydý Hoþgadem yayladýðýmýz
Aylarca davarlarla kaldýðýmýz
Koyundan keçiden süt saðdýðýmýz
Yaylada bozulmazdý saðlýðýmýz
Yaylam sana davul zurnayla göçtük
Taþtan duvar ördük üste dal örttük
Çile çektiðimiz ne günler gördük
Yaylam senin o çileni özledim
Karyola divan yok koltuk arama
Evde yatmasan da sakýn aðlama
Kafana takarak kara baðlama
Yaylam senin kekik kokun özledim
Rakým iki bin yüz bulut üstünde
Mübarek zat yatar yüksek tepende
Mezarýn baþýnda taþ görmesen de
Gönülden edilen duan özledim
Çamlarýn altýnda binlerce koyun
Öðlen sýcaðýnda yatar upuzun
Davar sürüsünden eksilmez tozun
Çan kelek meleme sesin özledim
Yaylam ýssýz kalmýþ artýk göçülmüyor
Kössü yuva yapmýþ diken biçilmiyor
Sularýn çekilmiþ bir tas içilmiyor
Pýnarýndan akan suyun özledim
Akgül’üm diyor ki ýssýz yaylalar
Semaya ulaþýr dumanlý daðlar
Týrmanýp durursun tozludur yollar
Yaylam senin uzun yolun özledim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.