Kimine Bazen,Kimine Her Zaman
Kimi görür isterse,sende o küçük lekeyi
Göremez ne yazýk ki yüzündeki karayý
Dilin olsa da ayarlý,anlamaz ki ne çare
Konuþurken yýkar geçer, adeta bir zelzele.
Sen kapat yaralarý, bulur bir açan elbet
Zeytinyaðý gibi yüzmek, öylelerine namzet
Kabahat bulmada önde, özeleþtiriye yaban
Bu ne büyük zulümdür,dayan yüreðim dayan.
Bir tek pencereden bakan,tek yönden
Farklý cepheden bakan, elbet görür her yönden
Dikine gidenler zordur,bir tek onlar doðrudur
Kâr etmez münakaþa,sana dokuz doðurtur.
Ýncelik ve zerafet görünüþte deðildir
Dile ayar verenler edepte de öndedir
Ufacýk konularý sakýz gibi sündürmek
Ýnanýn ki dostlarým, canlý canlý öldürmek.
Sabýr ne büyük nimet, böylesi durumlarda
Bozdurmaz adabýný, kâr edersin sonunda
Zordur kimi insanlar, anlamazlar gerçeði
Hayat gelip geçerken,soldururlar çiçeði.
Oysa biraz düþünmek, bir de karþýdan görmek
Çözüm üretmek varken, nedir sorun çýkarmak
Feyz katmalý hayata, insana þevk vermeli
Ayný yolda yürürken, gülmek içten gelmeli.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.