AĞLAMA
AÐLAMA
Aðlama ne olur, aðlamak sana yakýþmaz,
Sevgi dolu gözlerden, kinle bakýþ olmaz.
Aðlama ne olur, dertlerle yüklüyüm diye,
Dertlerin dermaný, sana gelir hediye.
Dert! dedikleri, tüm insanlarda olacak,
Kiþiler ömründe, bu dertlerden aðlayacak.
Sen baþkasýn, böyle olmaz, böyle kalmazsýn,
Aðlayarak ömrünce, hýçkýrýp, çýrpýnmazsýn.
Baþkasýn dedim ya, deðerlidir göz yaþlarýn,
Beni, benden ediyor, bilir misin bakýþlarýn?
Sana kýyamýyorum, doyamýyorum bakmaya,
Yaþlar nasýl kýyýyor, gözlerinden akmaya.
Sýzlamak benim için, ben aðlamalýyým,
Ýsyanýmý sinemden, gücümle haykýrmalýyým.
Ben de aðlayamýyorum, pýnarlarým kurumuþ,
Susuz kalan gönlüm, ateþinle kavrulmuþ.
Sen aðlama ne olur, ben aðlarým ömrümce,
Düþünürüm hep seni, mutludur diye gönlümce.
Üzme beni, gözlerimden yaþlar akacak,
Dost düþman herkes, acýyarak bakacak.
Ferhat’a söyle artýk, aðlamak istemediðini,
Bilmek istiyor, gönülden sevip sevmediðini,
Mutluluk içinde, gülüp gülmediðini.
30.05.1988
www.ferhatarslan.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferhat Arslan Haliloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.