ADI YOK

Þimdi oturup bir çay içeriz seninle
Zeki Müren çalan, yol kenarý bir çay bahçesinde
Sen yine mahçup bakýþlarýný düþürürsün yüreðimin cýzlayan köþesine
Bense,
boðazýma düðümlenmiþ sevdamla
Yýllara raðmen ayný utangaç liseli kýz

Sonra bozarýz sessizliði
Sen anlatýrsýn maviyi,beyazý,topraðý
Çiçeðe konan kelebeðin heyecanýný,
Bozkýr gözlü bir çocuðun, yarýna olan inancýný

Ben yine bilirim;mavinin, beyazýn, topraðýn
sen gülünce anlam kazandýðýný
Bütün güzelliklerin sen varken katlandýðýný
Bilirimde anlatamam...

Sonra eskileri anarýz
Çocukluðumuzu
Okul yýllarýmýzý
Okuduðumuz,yazdýðýmýz þiirleri..
Gözlerimiz yaþarýr sonra
Geçmiþin her saniyesi gözümüzde canlanýverir
Akreple yelkovan su misali çekilir zaman girdabýna
Kaybettiklerimiz için acýr yüreðimiz
Gönlümüz doymuþtur bu defa acýya

Sonra
Sen bir yuva kurduðunu anlatýrsýn bana
Bense sensiz nasýl yaþlandýðýmý

Böylece bitmiþ olur,birzamanlar bitmemesi için savaþtýðýmýz
Bir ismi olmadan biter
Öylece
Sessizce
Sensizce..
Sosyal Medyada Paylaşın: