býkmadan tavaf ederken sonsuz aþký beyaz gölgeleri bana eþli ediyor son tebessümünü yapsa da fani dünyaya ruhu benimle duaya duruyor... kasýrgalar koparsa da yokluðu içimde gidiþi bir yanardaðý çökertse de üzerime ama yine dayanmalýyým bu derde damlasa da ölüm karasý yokluðu gözlerimden bir avuç toprak mý göstermeyecek yüzünü? bir beyaz mermer mi alacak o’nu benden? aynaya her bakýþýmda o beliriyor ah bu gözkapaklarým neden aðýrlaþýyor? aþk dolu sabrediþler kök salýyor içimde her þükrediþim beni olgunlaþtýrýyor artýk aðlamak yakarmak boþuna isyan etsem Rab’bin gider mi hoþuna? ben onunla aþýk oldun her aþk’a zaten baki kalan nedir ki yaradandan baþka?
Fatih Albayrak 10 MAYIS 2008 TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
fatihalbayrak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.