Vasıl olmak sabrı anlamaktır!

Evvel ahirde dil sukuta gebeydi,

Konuþmak melalin bir hasretiydi,

Sevda iklimine þevkin asudesiydi,

Aþk henüz zadeyi an’ý bekleyendi.



Kalbi serencam, aþk için bahardý,

Ruhi inkiþaf bereket saðanaðýydý,

Sevgi renkler asudeliðinde akandý,

Kan, hevesleri coþturan damlaydý.



Nisa, yaratýlýþ olarak çok zarifti,

Halin dilinde edebin kanaat eliydi,

Sessiz hýçkýrýklar, niyaz davetiydi,

Aðlayan gözler varlýðýn hamiyetiydi.



Sürekli çýðýrtkanlýk edebin deðildir,

Kanaat ikliminde habersiz solmaktýr,

Nedamet aþký kurutan bir bühtandýr,

Ruh vuzuhunda istikbal anlaþýlacaktýr.



Mütemadiyen eksiði aramak yanýlgýdýr,

Þefkati anmayan kalp aþka yabancýdýr,

Sevda saðanaðýna yaðan yaðmur vardýr,

Toprak, en bariz yardýr seni anlatandýr.



Kýskançlýktan o güzel gözlerini köreltme,

Dirliðin birlik için þart olduðunu önemse,

Güveni bir kez vehimlere emanet edince,

Kanaat kaybolacaktýr aþkýn dile gelse de.



Ruhun özgürlüðü, kalbin sahibinde birliði,

Sadakat iklimine þart olan vefa þahitliði,

Yanýlgýlarýn lekeleri hamiyet için suhuleti,

Niyaz için sabrýn seferber edilen zarureti.



Rahmet devam ediyorsa mühleti nefeslen,

Yapýlan tercihlerde sen kalbinde temizlen,

Hükmün sahibinde serinle, vehme yönelme,

Sana tevdi edilmeyen yargýçlýða hiç özenme.





Mustafa CÝLASUN

Sosyal Medyada Paylaşın: