Sedef Hanım

ben geldim Sedef Haným,
gölce ruhaniyetimle
kýyýlara uzanamayan açýk denizlerimle
kirli iklimlerim,
kar altýnda çürümemiþ ölü bedenimle.
dilimde bozuk bir nakarat,
çeyrek asýrlýk küflü bir þarký
sesimin tonunda küfürce bir haykýrýþ
ben geldim,
yine kendimden gidemedim.
sana geldim diyemem Sedef Haným,
senden geçtim.
bilirsin, çok güzel geçerim,
mevlam kerim ýslah etsin.

Sedef Haným sarýl bana,
babamýn boþvermiþlik hatýrasýný çiðneyerek
kemiklerimi birbirine tokuþturarak
ruhumu tenimden soyarak,
bir Tanrý gibi sarýl bana
sarýl ve defalarca ismimi armaðan et kulaklarýma
maðripli bir kadýna ezan okut,
her naðmesine Ýslam diye teslim olayým
sesinin rahminden sil baþtan doðayým
gözleri siyah olsun,
gözleri büyükçe irice olsun
esved taþýndan olsun,
onunla bakýþmak günahlarýma keffaret olsun.

ya da sen doður,
varlýðýn dokunsun tüm zerrelerime
ruhumu iþle,
zihnime karýþ,
kalbimi topraðýn gibi belle.
kalbimden doð beni doðurarak,
ay içeriz seninle,
istersen güneþler iç esmerliðimden,
esmerliðinden bana mevsimler biç.
vakit geç oldu Sedef Haným,
koyul yola var yanýma.
gelmiþliðim gelmiþliðinle buluþsun,
içimizdeki gurur,
kýrýk bir put olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın: