gündüzleri dýþarý çýkmýyordum geceleri çýktýgýmda ise arabalarýn farlarý ele veriyordu beni çýkmaz sokaklara giriyordum çocuklarýn sesleri uykularda ise rüyalar çýkýyordu karþýma tüm bunlardan býkýyordum son umut topraða sýgýnýyordum ama yine kaçýþ yok mezar taþým beni ele veriyordu
Sosyal Medyada Paylaşın:
tanin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.