Her Zaman
Düþsün diyenlerin kedere, gama..
Ulusum yüzünü burdu her zaman.
Yýkmak isteyeni çok fazla ama..
Türk dimdik ayakta durdu her zaman.
Gülü iman ile açtý solmadý !
Ýçine fitneyle ficir dolmadý !
Kan ve göz yaþýysa asla olmadý...
Türkler güzel hayal kurdu her zaman.
Mete handan beri þahlanan atam...
olmamalý dedi yanlýþým, hatam.
Öz yurdumda taþa baþ koyup yatam...
Töre üzerimde nurdu her zaman.
Bana yürü dense gürleyen seldim !
Gel dense þimþeðe benzeyip geldim !
Çelik yumruðumla kaleler deldim...
Burçlar kaya deðil purdu her zaman.
Hep dürüst davrandýk hakký yermedik !
Lâle, sümbül varken diken dermedik !
Hadsize soysuza kanat germedik...
Bu halk geçit vermez surdu her zaman.
Türkün gözü yoktur nizada, hýrda !
Yiðitçe dolaþýr ovada, kýrda !
Küheylan atýyla en uç sýnýrda...
Devriyesi mertçe turdu her zaman.
Aðlayan bebeðe verirken mama...
hükmetti üç kýta, kudüs’e, þam’a.
Mazlumlara gayet nazikti ama...
hanin baþýný vurdu her zaman.
Bu ýrk denk Cumali kulun hasýna,
Al bayraðý ortak olur yasýna !
Hiç düþünmez her an can pahasýna...
Ölse de korudu yurdu her zaman.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.