Sen bana gelirken; adým attýðýn her an, topraðým can bulmuþtu. Daðlarýma kar düþmemiþti, yollarýmda engeller yoktu. Baktýðýn her yerde çiçek açmýþtý, rengarenk. Sonra sen gittin, Benim ise daðlarýma karlar yaðdý, yollarým puslandý. Topraðým, dudaklarým gibi kupkuru oldu ve çatlýyor her aldýðým nefeste. Nem var nem yok yandý tutuþtu hasretinle. Yalnýz biliyor musun? Sana dair biriktirdiðim tüm umutlarým, sýrf sen geleceksin diye canlý duruyor. Yine de Allah kahretmesin, bu ayrýlýk beni öldürmüyor ama vurup vurup duruyor.
Yusuf BÝTÝM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Serseri_Ruhlu_Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.