PROMETE

Seni uðurlamak nasip olmadý

Ama sen içimdeki garlardan kalkan trenlerdesin vapurlardasýn

Baþladýðýn yolculuk sefer yorgunluðunu sezdirecek mi

Arabacý durma ben desem de durma

Dönüp geldimse hayatýn çýrpýntýlarýný gördüðüm için

Rolünü kanýksadýðýnda öleceksin

Kahret seni ay ýþýðýnda þaçlarýnla

Dudaklarýndaki ruj senin deðil

Bu topraklarýn çocuðu musun

Aklýma geldikçe sen yalnýzlýðým çoðalýyor

Sen aþkýn ýzdýrabýn haksýzlýðýn zulmün bedelini ödedin

Seslendiðin çiçek baharýný kendi taþýsýn

Bu zembereðin gerginliðinde yazýyorum biliyor musun

Þarkýlar türküler bir nebze anlasýn sen gene de yabancýsýn

Ne çýkar bütün güneþlerin söndüðünü söyleme

Sevmek tutulmak onursuzluk deðildir

Ýnsan küçük bir karýnca gibi ölüp gidecek mi

Herkes aþktan bahsediyor

Nedir bu aþk ne anlaþýldý ne yaþandý ne de yazýldý

Tükenmeye yüz tuttuðu zamanlar senin heyecanýna tutundum

Yaþamýn sýrlarýný anlayan varsa beri gelsin

Gül dikenine þiirin açtýðý yere gel

Sana olan tutkunluðumdan bir an öleceðimi sandým

Ten en çok topraða yakýn

Zalimin elinde þebboy ne gezer


Sosyal Medyada Paylaşın: