A Y Þ E G Ü L
Yüce Tanrým, özenerek yaratmýþ,
Yüzüne gül, yüreðine bal katmýþ,
Ona giden bütün yollar, sýratmýþ,
Kaderime, yazýlmýþtýr Ayþegül!
Nasýl desem, nerden baþlasam söze,
Bütün iyilikler, toplanmýþ öze,
Özün güzelliði, yansýmýþ yüze,
Milyon kere süzülmüþtür Ayþegül!
Gözleri yýldýzdýr, kaþlarý hilâl,
Onu yetiþtiren anaya helâl!
Bir melek gibidir, ne þiddet, celâl!
Þefkat ile ezilmiþtir Ayþegül!
Rüyada gördüðüm güzele benzer,
Henüz okunmamýþ gazele benzer,
Sesi kadifedir, bakýþlar panzer,
Ýlk bakýþta sezilmiþtir Ayþegül!
Çok titizim, kendime eþ seçerken,
Üflüyorum, soðuk ayran içerken,
Bakamadým evlerine, geçerken,
Belki buna, üzülmüþtür Ayþegül!
Ozan Arif, tamam dedi bu defa!
Böylesi, dünyaya gelmez bir daha!
Gönlüm, onun ile kalkacak þaha!
Yüreðime kazýlmýþtýr Ayþegül!
Arif GÖLGE
(Anamur, 30 Eylül 2005)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.