Temel bir aylýk evli , Fadime’ye doymadan.
Celp kâðýdýný aldý mahalleli muhtardan.
Zor olsa da ayrýlmak Fadime’den , atadan.
Koþtu kutsal göreve , arkasýna bakmadan.
Askerde saat durdu , dakikalar geçmiyor.
Fadime’nin hayali , gözlerinden gitmiyor.
Kafasýnda bir soru , beynini kemiriyor.
Fadime gümanlý mý , deðil mi , bilemiyor.
Babaya mektup yazýp , hatýr sordu sýradan.
Selâm faslý baþladý , önce anne , baba dan.
Ýnek ile karabaþ nasiplendi selâmdan.
Eþe selâm yazýlmaz , söz etmedi Fato’dan.
Mektubunun sonuna bir mani yazacaktý.
Çaktýrmadan soruyu onunla soracaktý.
Elbette bu soruya bir cevap alacaktý.
Öðrenince her þeyi , artýk rahatlayacaktý.
Ey mektubum git de gel.
Hayýr haber al da gel.
Bir idik , iki olduk.
Üç olduk mu? Bak ta gel.
Oðlunun bu sorusu babasýna dokundu.
Þairlik dededen var , bir mani de o buldu.
Oðlu da bu maniyle cevabýný bulurdu.
Mektubunun sonuna þu maniyi kondurdu.
Bu mektup güzel mektup.
Böyle mektup dayman yaz.
Tohumun çürük çýktý.
Ýzinde gel , tarla kaz.
Gümanlý=Hamile
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.