YÜREĞİNE KOYSAN ÜŞÜMEZ SEVDAM
Yüreðine koysan üþümezdi sevdam
Adresini bilmeyen adýmlar atmazdým
Sarpa sarmýþ yollar da
Yalýn ayak sevmezdim dikenleri
Koca Bir boþlukta kapatmazdý umudum hayata gözlerini
Ve Hüzünle donatmazdý
Mevsim Sisli sonbahar akþamlarýný
Bir hoþçakal deseydin aþk olurdu bu idam
Yüreðine koysan üþümezdi bu adam
Yazarýný hiçe saymýþ þiirler bilirim
Kendinden Sürgün geceler
Bir tütsü gibi yanar
Sevdan içim de usul usul
Sessiz ve derin
Oysa bu kadar kimsesiz deðildi
Daha önce Geceler
Kimin gözlerine daldý gözlerin
Eridi güneþ gören o kârdan adam
Alýp Yüreðine koysaydýn eðer
üþümezdi bu kadar yaralý sevdam
Bir ressam yalnýzlýðý çizmiþ kalabalýða
Kalemini kýrmýþlar bir þairin
Bir çocuk üþümüþ Kenar mahallelerinin
Sokak aralarýn da
Bir gül koca bir baharý küstürmüþ
Tüm mevismlere
Öyle Bir tufan kopmuþ ki
kýyamet kopmaktan utanýyor
Oysa Herkes leylayý mecnundan
Beni senden tanýyor
Bilmiyorsun be gülüm
Ömrüm yanýyor
Oysa
Birikmez di
gözlerim de nem yüreðim de gam
Kollarýna sarsaydýn eðer beni bir akþam
Bu kadar Üþümezdi yaralý sevdam
Yabancý BÝR þarkýda sevmiþtim adýný
Hülyalarýmýn seri katili asi kadýný
Hayallerin kucaklamýþtý öperek beni
Ezgileri ilk senden duymuþtu kulaklarým
O anda baþlamýþtý ruyalar serüveni
Aþk mavi denizdi gözlerin yeþil yosun
Artýk koca bir yalansýn artýk yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.