GÜL VE BÜLBÜL

GÜL VE BÜLBÜL
Gül ,bülbülsüz olmaz bu diyarda,
Aþýyana ne eylesin, olmayýnca cana.
Gülzare olur bu gönül canana,
Ne gül ,ne de bülbül olmayýnca.

Olmazsa olmazýdýr gülün, girince bu hana,
Gül,bülbüle inler durur, yürür hâkka!anlayana.
Emeli sevdadýr gülün,bülbül anlamasa da,
Bu son esintidir.Fýrtýnalar dursun yana.

Bülbül neylesin, kanadý kýrýksa da,
Biçare varamaz, yüreði yansada.
Ne haber gelir güle, ne de baksa da,
Kan damlar yüreðine,bekler- durur sabahlara.
Gem vurur yüreðine,bakar durur sabaha!

GÜL ve BÜLBÜL II.
Açmasa da çiçekler dalda,
Konmasa da bülbül hovarda.
O gül ki hep onu düþünür,
Sonbahardýr bu! Salgýnlar olsa da.

Çaðýrýr gelmez.Yüreði kan aðlasa da,
Kar,tipi,soðuk,ayaz ,kalaþ olsada,
Bilmez ki…Kan damlasa da yüreði,
Oysa onun gözü gönlü, çalý dikenin baþýnda.

Yalçýn KARAÞAH 11.01.2021 11.11 GEÇE BURDUR



Sosyal Medyada Paylaşın: