Dirilen Bir Monolog

Yazýk ki;
Allah’a açýlan küçücük bir pencereniz yok.
Ve þiiriniz yok,
Þiiri olmayanýn hâli yitik mi yitik.
Çiçeklerden bir tek gülü seversiniz,
Güllerin bahçývan ile husumeti,
Dallarýndan koparýlýrken kopan tufaný
Yüksek ihtimal bilmezsiniz.
Oysa bakýþýnýz maðrur,
Kibriniz de az buz deðil fil boku gibi
Ve kendinden emin tavýrlar,
Ve evet çift dikiþ kibriniz.
Ýnsan;
yeryüzünde artistik duruþ sergileyen tek kibirli yaratýk.
Donuk mu donuk kalbiniz,
Pek bir mektepli umursamaz bakýþýnýz,
Çokça merkepli ilimli meclisiniz,
Ah o kininiz, bitmek bilmez nefretiniz,
Ýhanet dolu diliniz,
Zehir zemberek eylemleriniz.

Bahse girerim bir kediye yol vermemiþsiniz,
- buyursunlar kedi haným, kedi bey...
Dememiþ,
Allah için bir köpeðin baþýný okþamamýþsýnýz.
Öyle ya efendim,
Kediler ve köpekler sokaklarýn yetimleri,
Dileyen Allah için, isteyen kalbi için
Binaenaleyh; tabiat ana için sevindirmeli.
Eliniz dert görsün,
Kurusun diyemem, haddimi bilirim.
Zira Tanrýcýlýk oyununu sevmiyorum,
Siz de Ebu Lehep deðilsiniz.
Lehep demiþken;
Zihnim evvelce gelincik tarlasýydý,
Bazen de lavanta görümlülüðü.
Zihnim sizden sonra yandý tutuþtu,
Varlýðýnýz korkunç ve acýklý muþtu.
Kötüsünüz;
kötülüðün hizmetlisi, iblis ahlaklý
Ve acýsý cahilsiniz
Daha da acýsý sizinle ayný cinsiz.
Ýkimiz de ne yazýk ki insanýz,
Kamusî tanýmda birbirimize eþ ve dengiz.

Sizden sonra üç gün ömürlü kelebek olsaydým,
Dað eteðinde kahpe bir kurþunla vurulan yaban hayvaný olaydým.

Sosyal Medyada Paylaşın: