KÖYÜM SORKOĞLAN
Kýrkalar daðlarýna karþýdan bakar
Bir cennet gibidir köyüm Sorkoðlan
Köyümün yanýndan öte çay akar
Yazýn kýþýn bitmez suyun Sorkoðlan
Hep köye bakardým kýrýn baþýndan
Çoluk çocuk yerdik çiðdem aþýndan
Ayrýlmak zor oldu can yoldaþýmdan
Çocukluðum sende geçti Sorkoðlan
Ben köyden ayrýldým on bir yaþýmda
Hiç kýz beklemedim çeþme baþýnda
Bit sirke doluydu saçým baþýmda
Ben yokluðu sende gördüm Sorkoðlan
Yaramazlýk yapsam anam döverdi
Beni Rýza dayým candan severdi
Bekçi Þahmet ana avrat söverdi
Çok bekçiden dayak yedim Sorkoðlan
Yamalý elbisem bitliydi baþým
Aklým ermiyordu küçükdü yaþým
Marþo çomar Dýbis var karabaþýn
Ýtlerinden çok korkardým Sorkoðlan
Orhan uyar benim mal arkadaþým
Kazým murat haydar aynýdýr yaþým
Kýrklar daðý yaz kýþ karlýdýr baþýn
Kýrk yýl sana hasret kaldým Sorkoðlan
Yaþamýþ köyümde erenler erler
Bizim köyümüze Sorkoðlan derler
Çocuktum cemlere gelirdi pirler
Erlerin pirlerin yurdu Sorkoðlan
Hangi köyde vardýr ebe kayasý
Hangi köyde vardýr kýrklar yaylasý
Misler gibi kokar suyu havasý
Yer yüzünün cennetidir Sorkoðlan
Köyün giriþine külcünün harman
Kul yýlmaz dizimde kalmadý derman
Ýmkan çarem olsa Ýzmirde durmam
Bir gün sana döneceðim Sorkoðlan
KUL HÜSEYÝN YILMAZ SAYGILARIMLA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.