Ah n'olurdu!

Ah n’olurdu þu giden kadýn benim babaannem olsaydý

Peþinden koþsaydým var gücümle, o dönüp bana sýmsýký sarýlsaydý

Cebinden bir cevizle bir þeker çýkartýp elime tutuþtursaydý

Yürüseydik beraberce tozlu yollardan köyümüze doðru, rüzgârla oynaþan kelek sesleriyle kulaklarým çýnlasaydý

Akþamüstü yatýp dizlerine uyusaydým çocuk kalbimle, benliðim huzurla umutla özlemle bir hülyaya dalsaydý..

Ah ki n’olurdu zaman dursaydý;
Ekmeðimiz hep sýcak
Ocaklýðýmýz hep harlý
Yoðurdumuz hep yaðlý
Dilimiz damaðýmýz hep ballý kalsaydý..

Ne olurdu sanki insanlýðýmýz baki sevgimiz katýksýz, derdimiz ortak hele hele neþemiz sevincimiz mutluluðumuz paylaþa paylaþa dünyalara sýðmasaydý..

Ahh be her günümüz bayram olmaz mýydý, þu hasetlik fesatlýk þeytanlýk gibi kan emici virüslerin de aþýsý bulunsaydý...

*erdlerbþ
Sosyal Medyada Paylaşın: