Meðer mevsim baharmýþ senle Uyanýp kalkýyorum gecenin karanlýðý. Gök yüzü yýldýzsýz, her þey kap kara... Ya içimin dinmeyen yaðmurlarý... Sensiz çýkamýyorum sokaklara.
Her sabah umutla açýyorum penceremi Ýçimden gelmiyor yaþamak gülmek. Ruhumu karanlýklar basýyor nerdesin ! Biliyorum ; þu an sen de ayný haldesin ben gibi. Geçecek diyorum dayan, dayan bebeðim.
Sana... Bir yaðmurun da aðlaya bileceðini Ve, bir güneþin bile Ýçimi ýsýtmayacaðýný sensiz Baþka güneþe ihtiyacý olduðunu Anlatabilsem en azýndan Sen þimdi uzaklardasýn eriþilmeyen.
Bebeðim Yüreðinden büyük gemiler geçiyor Dalgalý eriþilmeyen Ama gün gelecek durulacak Gün aydýnlanýp, güneþ doðacak Ýçimizdeki karanlýklara... O gün tüm mutsuzluðumuz bitecek. Bitecek bebeðim...
Aygün Deniz 10.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.