Hiç sevmedim seni þehir, hiç ama hiç. Ne ýþýklarýný, ne gökyüzünü, ne yaðmurunu, gökkuþaðýný bile. Oysa ne çok severim onu Çocukluk düþlerimin en güzel görüntüsü Bakmadým inadýmdan, "gökkuþaðý çýktý" dediler. Konuþtular üzerinde uzun uzun "altýndan geçince ne olurdu" dediler. Ona da aldýrmadým. Sana ait hiçbir þeyi görmedim, Bakmadým, bilmiyorum… Rüzgârýný da duymadým. Soðuk soðuk dokunmadý Kar yaðdý diz boyu “Ýçim içime sýðmaz” olmadý Karda üþüyerek aldýðým sýcacýk ekmek boðazýmda kalmadý. Gözyaþlarým lokmama karýþmadý. Haberin olsun þehir. Defalarca geçtiðimiz yollarýný Ýnatla öðrenmedim Ben seni hiç sevmedim. Bayram sabahýna sende uyandým. Ben senin bayramýný da sevmedim. Güneþinin doðuþuna uyanmadým batýþýna bakmadým. Uyumadým gecelerce yýldýzlarýnla hiç konuþmadým Kýsacasý þehir, aslýnda sen bana zerre kadar tanýdýk gelmiyorsun Seni tanýmýyorum. Hiç görmedim. Geceni, gündüzünü, akþamýný, sabahýný, yasamadým… Aldýðým birkaç soluk onu da rahat almadým. Bende senin hiç bir þeyin kalmadý. Alacak –verecek yok… Yani dedim "Haberin olsun" "Ben seni hiç sevmedim."
Aylin-K Sosyal Medyada Paylaşın:
aylin-K Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.