GEL ARTIK İŞTE...

Yetmedi mi hasretlik daha ne bekliyorsun?
Benden uzak yerlerde kalma, gel artýk iþte
Özlem sermayesine kâr-payý ekliyorsun
Mutluluktan hissemi çalma, gel artýk iþte

Baþýný yesin senin sabýr dediðin meret
Gerçeðinden betermiþ beyne kazýnan sûret
Teklemeye baþladý ne laçkalýk, ne cüret!
Duracak kalbe sebep olma, gel artýk iþte

Umut kem talihinin genzini sýksa bari
Aradýðýn mutluluk yüzüne baksa bari
Ýkimizden birisi felaha çýksa bari
Sen de yoktan belâný bulma, gel artýk iþte

Anlardýn baþka gönül yoklasaydým, anlardýn
Senden gizli halt edip saklasaydým anlardýn
Bir cümleye bin manâ yükleseydim, anlardýn
Destan yazmaya mecbur kýlma, gel artýk iþte

Ben sevdikçe çýlgýndým, sen sevilesi mazlum
Acziyetim ortada kalmadý saklým gizlim
Tadýnda býrak n’olur yetiþ hercai gözlüm
Çorak bahçede açýp solma, gel artýk iþte

Seyyar yuvalý göçmen kuþlarý geçtik gülüm
Eriþsin artýk bahar kýþlarý geçtik gülüm
Saklambaç oynayacak yaþlarý geçtik gülüm
Armut dedim çýkmadýn, ’elma’ gel artýk iþte

Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: