Ýstikametinde bir vakte akarmýþ, güneþi, ayý biri diðerini geçmeden. Bir tutam nefese muhtaç kalýrmýþ da, bilmezmiþ insan, aþka yolu düþmeden. Misafiri olduðu hayatta, misafir aðýrlamaya kalkmýþ malikini görmeden. Önce göðsü bir çýrpýda delinmiþ, daha kokusu bulutlardan ruhuna düþmeden.
Sonra, alnýna mührü vurulmuþ, sevdanýn secdesinde, sol yanýna ise yükü. Fark etmez olmuþ sonunun sonsuzluðunda yokuþu, onunun onsuzluðunda düzü. Her an yazýp durmuþ da, sayfalara sýðmayan, bitmek bilmeyen bu kutsal sözü. Düþlerine ekmiþ insan, bakmaya kýyamadýðý o cennet simasý, nur yüzü.
Serdar KURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
serdar kurt Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.