Bü
TAŞ KESİYORUM
Bu son gecede kardan adamým
Yürek hardan yoksun
Fermaný bekliyor imamým
Neden bu kadar soðuksun
Çok üþüyorum
Zirveden aþaðý yola buz çökmüþ
Mermi gibi düþüyor kar kuru sepken
Kirpikler dona çekmiþ
Gözlerim görmüyor kapandý hepten
Zemheri aþkýna ýslýk çalýyor
Ellerim ayaklarým umutlarým kayýyor
Ben düþüyorum
Baharda koþarak çýktýðýmýz yaylalar
Yazda ulaþtýðýmýz zirveler
Sonbaharda yediðimiz ayvalar mý mazimiz
Kýþý yalnýz yaþamakta varmýþ kaderde
Yüreðim buz gibi ruhum kederde
Kem yaþýyorum
Sindiðim yerler bana yabancý
Üþüten fýrtýna sanýrým öncü
Bitti deyip üstümü çiziyor hancý
Yol aþýyorum
Zýðýr zýðýr kanýyor parmaklarým
Sin kazýyor kýrýk týrnaklarým
Topraðý deþiyorum
Keþke bir elvedam olsaydý
Göz ucuyla gözüm sana kaysaydý
Bir buse alsaydým gözlerin karasýndan
Güneþi görseydim saçlarýn arasýndan
Kaným donarcasýna üþüyorum
Taþ kesiyorum
Taþ kesiyorum....
Bülent Arkan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.