İNSAN DEĞİLSİN
Bir yangýn ki alevler gökyüzünde.
Senin uykun kaçmýyorsa insan deðilsin.
Feryad figan eder yangýna düþenler.
Senin uykun kaçmýyorsa insan deðilsin.
Kapatýyorsan gözünü yaþanan acýlara.
Duymuyorsa kulaðýn yardým çýðlýðýný.
Uzanmýyorsa elin mazluma yardýma
Ortada gezebiliyorsan insan deðilsin.
Gücün yetiyorsa garibe, binip tepesine.
Doymuyorsa gözün, uyuyorsan nefsine.
Düþünmüyorsa ne götürürler ki evine.
Vicdanýn sýzlamýyorsa insan deðilsin.
Hani dilinde düþürmezsin ya Allah adýný.
Kalbin taþlamýþsa kýlsan da namazýný.
Bir gün sende ödeyeceksin mutlak hesabýný .
Helali harama katmýþsan insan deðilsin.
Garip Þenol söyler gerçeði yansa dilim.
Baþ kaldýrýr zalime, gerekirse kelle veririm.
Böyle öðrendim ceddimde ben böyle derim.
Haksýzlýða susuyorsan insan deðilsin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.