AĞIT

AÐIT

Taþ duvarý nemli yýllar çürüttü
Onaramaz yaralarý el babam
Hasret ki her sevincimde o tüttü
Al yanýna, al koynuna, al babam

Aðlamýþým þu resmine bakarak
Kýrk yýllýk þu çileyi de katarak
Özlemleri yüreðimde tutarak
Yol uzuyor, yol bitmiyor, yol babam

Günden güne anam kalýr takatsiz
Bazen eser çekip köye gideriz
Gül olmazmýþ deseler de dikensiz
Gül açmýyor, gül kokmuyor, gül babam

Çocuklarýn selam vermez birine
Ýtler bile basmaz onun izine
Anayý da sallar artýk þeyine
Hâl çýkmazdýr, hâl kötüdür, hâl babam

Bayramlarda zorla gelip baþýna
Fatihalar okur mermer taþýna
Bizler için ne geldiyse baþýna
El biliyor, el söylüyor, el babam

Büyüttüðün meyvelerin kurudu
Bahçeleri diken sardý kudurdu
Nezir Usta viran oldu gör yurdu
Yel savurur, yel daðýtýr, yel babam

Kurtkayasý bahçe oldu yýktýlar
Tarla için ormanlarý yaktýlar
Yolu kesip yeni sýnýr çaktýlar
Tel ördüler, tel gerdiler, tel babam

Mevsimler de þaþýrýyor yolunu
Bilen vardýr yarattýðý kulunu
Hayat ne ki iþte yuttu oðlunu
Sel bulanýk, sel daðýnýk, sel babam

U.Ü.

Sosyal Medyada Paylaşın: