Mahallenin Velisi

Deli Veli^

Aklýný yitirmiþ dediler bir adamdý,
Akli dengesi mi bozulmuþ,
Mecnun mu olmuþ?

Ýmamdým köyün birinde,
Yolda belde, tarlada serinde
Alaca karanlýkta gecenin birinde
Karþýlaþýrdým ikide birde

Coþkun ne gezersin bu saate?
Davranýþlarý aþýrý ve taþkýn olan
Çýlgýn anlamý vardý adýnda.
Cevap vermezdi ileri geri sallanýp
Beklerken yerde, aklý kadýnda.

Gören bizi sanýr deli, konuþuruz
Usludan yeðdir akýllýdýr delimiz
Bu öfken kime, desene neye nelere,
Diþ biler sürekli bilinmeyenlere
Namluda çýkacak fiþek, yayda ok

Söylenirken kaçar bazen dilinden
-Ben delinin biriyim,
-Ateþe girerim, severim
Boynunu kýrar gebertirim
...

Delisi olmak derler ya, nerdeyse her sabah yolumda Coþkun

Konuþurken akýllýdýr, bazen uçarýdýr
Deli deli akar lafýda bura bura týkar

Konuþmaz hiç, suskun, kimseyle
Elindedir heybe gibi eyer gibi kese

Görünce yolda önce utanýr edeple
Sonra açýlýr geveze de denmez söze
...


Allah için tutmak isterim elinden
Lakin saklýyorum çomaðý deliden

Herkesi bilir anladým, köyde tanýr
Acýrým, derler deli deliden hoþlanýr

Ýki kiþi var hep kýzar onlara okur
Taþ atsan delime ucu bana dokunur

Dedim Coþkun kimin kýzý güzel,
Doldu bir anda çaðladý,
Hýçkýrýða baðladý.

Ne oldu anlamadým,

Sessizce sükut etti, daðladý.
Ýkrar dedi iftira dedi yine aðladý.

Deliye bal tattýrmýþlar, çarþýda katran býrakmamýþ,

Nefes aldý açtý, durdu konuþmaya
Deliye döndü baþladý anlatmaya

- Hoca,
Hocam bana her gün bayram
Dediler ardýmdan kapýyý çalmýþ
Ne edep býrakmýþ ne haya, kaçmýþ

Yapmadým, iftira tuzak kurdular
Girdiðim kapýda olan iki duldular

Bir kadýn ölmüþmüþ bana buldular
Geldi cenderme kelepçe vurdular

Bana da demediler hakime sordular
Bir anamdan bir bende konuþtular

Çýkardýlar Mahkemeye
Ey hakim derler deli adýmý severim
Adým Coþkun, sokaklarda gezerim

Girdim eve amma oraya çaðýrdý
Kadin iki idi biri kör biri saðýrdý

Yemek kabý vardý, elinde tencere
Rüzgar esiyordu, açýktý pencere

Bir kiþi çýktý dýþarý atladý camdan
Tencere düþtü yere saðýr kadýndan

Kör olan kapý önünde yatýyor
Ses yok da nefes feryat figan

Aradýlar orman bekçisi aldý beni
Dediler yakaladýk, yýrttýlar yeni

Diyemedim, ablam çaðýrdý diye
Dövdüler beni taþ, sopa  niye

Açtým gözümü sarýlý idi kel kafam
Kaybettim sanki, gelmiyor irfan

Ne zama buraya geldim gözüm açýk
Ýlaçla uyuttular hep þuurum kaçýk

Hatýrlýyom adamý, kaçýyor camdan
Keser vardý elinde, kanýyor sapýndan

Hayal geliyor arada, yok hafýzam

Çok dövdüler sanki korkar oldum
Düzelmedi bendeki, saçlarý yoldum

Çýktým revirinden düþürdüler yola
Düþmesin diye girdiler  iki kola

Böyle oldu adýmdaki deli
Karar ver, demeli mi, gülüp geçmeli mi?

Þimdi bana ceza ver kalayým içerde
Yoksa yakacam köyü, yangýn içerde
...

Karar vermiþ hakim býrakmýþ salmýþ
Coþkun köyde, aklý da orda kalmýþ

Biraz eksik geldi, gittiðinden farklý
Duruþu bakýþý deðiþik yandan çarklý

Ne yapsalar düzelmedi bizim deli
Çok özledim Coþkun, görmeyeli
....

Dediler bir gün girmiþ içeri
Camdan kaçaný görmüþ firari.

Koþmuþ ardýnda yetiþmiþ bari
Yakalamýþ da kalmamýþ mecali

Zorlamýþ bunu adam, kurtulmuþ
Kaçarken atmýþ cingi taþý vurmuþ

Tam kafasýna deðmiþ attýðý taþ
Delinin taþý ilk defa yarmýþ baþ

Yine gitmiþ hakime; demiþ söyle
Anlatmýþ hepsini, oldu böyle böyle

Hakim istemiþ doktor raporlu kaðýt
Gelmiþ hemen vermiþ olumlu kanaat

Aslý ordan gelirmiþ deli olmuþ veli
Artýk kaðýdý var olmuþ tescilli
Artýk deli veli, evliyadýr kendisi
...
Sosyal Medyada Paylaşın: