DEPREM DEDE

Bir küçücük odada o yapayalnýz.
Bir ses, bir nefes arýyordu.
Uzanýp aldý resmi eline.
Fotoðrafta küçük kýz ona gülümsüyordu.
Uzun uzun baktý meleðine.
Öptü okþadý.Ve usulca býraktý yine yeri yerine.
Nedense sulandý gözleri Deprem Dede’nin.
Ýnceden bir hüzün çöktü yüreðine.
Dýþarýda yaðmur yaðýyor, gök gürlüyordu.
Sarýlýverdi ihtiyar sigara paketine.
Yakarken sigarasýný elleri titriyordu.
Doldururken dumaný ciðerlerine.
Kapýsýný çalacak bir dost bekliyordu.

Bekledi uzun süre, etrafý sessizdi.
O gün hem yalnýz hem çaresizdi.
Sessizliði bozmak istercesine.
Basýverdi radyocuðunun düðmesine.
Hüzünlü bir þarký okunuyordu.
Ve Deprem Dede’nin yalnýzlýðý aðlýyordu
Sosyal Medyada Paylaşın: