DÖNSEK Mİ?
DÖNSEK MÝ?
Ne de güzeldir öz Türkçemiz
Dil kýrmak mesela(þehirli gibi konuþmaya çalýþmak)
Bulaþýk bezine, sürgüç bezi demek
Vefat edenlerine, biz sakladýk onu demek
Eðün(hol), köçün(köy meydaný)demek
Ýmece yardýmlaþmanýn diðer adý
Çerçiciler( incik boncuk),bohçacýlar,kalaycýlar, elekçiler
Köylerin delisi, velisi eksik olmazdý
Kapýlar kilitsiz, sofralar davetsizdi
Nohut kavurmasý, mýsýr patlaðý kýþ çerezi
Kýsýr kýnalar( sanal, gibi kýna) eðlenceleriydi
Tanýrdý herkes birbirini
Ses tonundan bilirlerdi komþular birbirlerini
Hastayý halýnca, deliyi yolunca idare ederlerdi
Matemler tutulurdu haftalarca
Yalnýz býrakýlmazdý acýlý aileleri
El birliði, iþbirliði, dil birliði vardý
Bir kilometreden tanýrlardý birbirlerini
Ünlerlerdi( seslenmek) telefon mu vardý?
Daðlar arasýnda yankýlanýrdý isimler
Hazýra alýþtý insanlýk
Büyük kentlere gitti gençler
Ne yazýk çoðu ne þehirli oldular ne köylü
Dillerini de kýramadýlar iki üç nesil
Yazýk oldu, pek çoðu kaderlerini deðiþtiremediler
Akýllarýnda, hayallerinde hep köylerine geri dönmek var
eminnur güler acar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.