sustum yaþamýn dýþýna çýkana kadar yürüdüm gözlerimi hiç göremedim baþka gözlerin çekirdeklerinde bakmadým kimsenin gözüne
uzakta bir karanlýk vardý düþ gibi baþlýyordu doðrulduðu yerden ve ben anasýz ve ben babasýz iç sesi ahraz ve hisleri kapalý karanlýða giden þeylerin sürtündüðü boþluðu dinledim seslerin yanýþýný
bi sevgilim olsaydý karanlýðým, hypatiam Sosyal Medyada Paylaşın:
sehran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.