ZEMHERİ GÜLÜ
Bahar sýcaklýðýnda bütün çiçekler açar
Börtü böcek þenlenip kelebeklerle uçar
Sen köþede beklersin saklanýrsýn çarnaçar
Kimseler neden diye sana bir þey sormasýn
Zemheride açan gül, bana ne çok benzersin
Kar kýþ demeden aç da gönül murada ersin
Senin güzelliðini kimler anlayýp sarsýn
Esen soðuk rüzgarlar özünü hiç vurmasýn.
Söyle nasýl dayandýn bu kadar boran kara
Esmiþ savurup vurmuþ gönlünde açmýþ yara
Bülbül âh edip kalmýþ düþmüþ seninle zara
Bitsin artýk acýlar öze zehir karmasýn.
Kalakalmýþsýn yalnýz acýn gözden okunur
Sevdan rengine vurmuþ gören hayran bakýnýr
Koparmýþlar dalýndan seven bilir sakýnýr
Bülbüldür sana âþýk baþkalarý sarmasýn.
Esmesin deli rüzgâr gülleri kurutmasýn
Alýp da götürmesin yüreði eritmesin
Uçurumun üstünden tutup asla itmesin
Varsýn dalýnda kalsýn güller mahzun durmasýn.
KARDELEN(Ayrýkotu)
07.01.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.