Gece yarýsý Kuðulu Park’ta bir çocuk dolaþýyor Etrafýný çevirmiþ kudurmuþ sokak lambalarýnýn Kýlýç gibi keskin ahenkli bakýþlarýnýn altýnda Karný doymamýþ, periþan, ürkek bir çocuk dolaþýyor
Toplumdan uzak, kendinden uzak sessiz aðlamalarýn Perdesini kaybetmiþ umursamaz ahmak bakýþlarýn Ve zehir saçan adi porsuk aðaçlarýnýn altýnda Ýtilmiþ, horlanmýþ, yalýnayak bir çocuk dolaþýyor
Her yanýnda çukurlar kazýlmýþ üryan kaldýrýmlarda Esen rüzgârýn verdiði soðukla üþüyüp yürürken Gök kubbeyi saran vurdumduymaz yýldýzlarýn altýnda Bir umut ellerine üfleyen bir çocuk dolaþýyor
Gece yarýsý Kuðulu Park’ta bir çocuk dolaþýyor O çocuða sahip çýk, o çocuk yalnýzlýðýn bekçisi O çocuk bizleriz, o çocuk toplumun bizzat kendisi Nedendir insanlýðýn eli ayaðýna dolaþýyor Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.