SENİN AŞKIN

SENÝN AÞKIN

Sarhoþ düþlerimde senin aþkýn yar
Anzer balý gibi dil dedi bana
Kuyumdan anlamaz toy kuyumcular
Ben güzel iþlerim gel dedi bana

Bende hoþ bekleyiþ, sen aþk deryasý
Koynunda yaþanýr aþklarýn hasý
Baþýmý döndürdü aþk bulmacasý
Seherde çiy düþmüþ gül dedi bana

Düþümde düþlerim mükemmel, özel
Yeþeren nisaným benzersiz güzel
Vuslat kavþaðýnda buluþalým gel
Çiçeðe kavuþsun çöl dedi bana

Ýlmek ilmek sükût örüyorum ben
Yaþam sermayemsin görüyorum ben
Yeþil gözlerine yürüyorum ben
Vazgeçilmezimsin bil dedi bana

Hazan mevsiminde ümit ýþýðým
Ummanda haykýran aþka aþýðým
Müptelayým sana ben alýþýðým
Aþkýna damlayým göl dedi bana

Ben sana meftunum aramýz ýrak
Madem gelmiyorsun bir haber býrak
Kurbaným yoluna oluruna bak
Uzaktan sevemem el dedi bana

Pas tutmuþ gönüller gülsün gelince
Anlatýlmaz güzel hayat sevince
Feleðim þaþýrdýn bakýp, gülünce
Aþkýnla aklýmý çel dedi bana

Sevebilir misin sen ölesiye?
Güvenin var mýdýr seven faniye?
Sordum o huriye aþk nedir diye?
Saçýmdaki beyaz tel dedi bana

Anzeri’yim petek petek balým var
Kýzýl gözyaþlarým þimdi özüm har
Söndürmüyor Toroslar’da yaðan kar
Baþýmda esiyor yel dedi bana

Ozan Anzeri




Sosyal Medyada Paylaşın: