Hasretin mazgalýn kapanan sesi
çörekleniyor bildiðim tüm aðýtlara
sûr’a üfleyecek soluk
gözlerinin yedinci notasýndan düþer
karadüzenin ‘la’ teline / astýðým mýzrap
sol kaburgamýn altýnda hayatýn azýdiþidir
omuzlardan indirilen bir kelebeðin düþleri
kendimden sakladýðým gizligeçittir / zamanýn ellerinde
kozadan çýkarken yüreðim
bir tutam cemre düþse parmaklýklara
yeþile keser ömrüm sýðýndýðým mevsimlerde
sevdaya çiy damlar hicaz makamýnda
-Havaya cemre düþtü
Yazgýsý maviyle yazýlmýþ gözlerini okudum-
Göçlere uðurlarken umutlarýmýzý
anýn zembereðinde ökseye tutulur sensizliðim
bir lodos küserken yönlere
çorak rüyalarda / voltalar beslerim
çýkýnýmda aðlayan katýðýn kederinde
suçüstü yakalanýr vebâlim
hasret rüzgârýnýn hasat zamaný
esmer gülüþlerin sönüþünde
kurumaya yeltenirken avludaki dut aðacý
bir tutam cemre düþse parmaklýklara
sarýya keser ömrüm arlanýrým doðan her günde
sevdaya yön verir yýldýzlar sensiz katarlara
-Suya cemre düþtü
Ateþle yýkanmýþ yüzünde ýslandým-
Hasretin göðün böðrüne saplanan yol olur
görüþ günü açan / manolya yapraklarýnda
bir þebnem tanesi devinir
ruhumun bozkýrýnda biten karaçalýda
boynumda taþýdýðým gözyaþý lekesini ararým
saçlarýnýn kývrýmýnda baþlayan gecede
temmuz vurmuþken bizi / ölgün yýldýzlarla
bakýþlarýný çakmýþtým sönük mehtabýn atlasýna
güvercinler göç ederken þiirlerden
bir tutam cemre düþse parmaklýklara
maviye keser ömrüm savrulduðum iklimlerde
sevdaya ay doðar cüzzam gecelerle
-Topraða cemre düþtü
Yüreðimin fay kýrýklarýnda filizlendi aþkýmýz-