Mabedimsin. Ön kapýsýnda ki gül bahçesinde Güller açan yüzün karýcýðým. Arka kapýsýnda ise, Geçmiþte kalan onarýlmaz yaralar. Acý ve hüzün. Geldiðimde mabedime,
Bazen ön kapýdan girip, Gül bahçesinde seviþeceðim Asýrlar sürecek. Bazen arka kapýdan , Hüzünlere girip bilinmeze gideceðiz. Ölüm bize yol gösterecek.
Çekeceðiz kürekleri. dolaþacaðýz El ele göz göze Sonsuz aþklarýn yaþandýðý ama Hiçbir zaman bulunamadýðý yerlerde...
________________________ Yýldýzsýz gecelerde, Önümü aydýnlatan yýldýzým Olur musun?
27-Þubat 2008- Çarþamba Tuðrul Ahmet Pekel Sosyal Medyada Paylaşın:
tugrulahmetpekel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.