Ey Zalim Felek çek Elini Düş Yakamdan

Ey zalim felek Allah peygamber aþkýna,
Çek elini benden düþ artýk yakamdan!
Anamdan emdiðim sütü burnumdan getirdin!
Beni gören herkes acýyor hal ve ahvalime
Yetmez mi iki yakamý bir araya getirmediðin?
Yetmez mi hasýmlarýmý sevindirdiðin?
Yetmez mi özümü özüme küstürdüðün?
Yetmez mi kendi sýlamda beni muhacir ettiðin?
Yetmez mi yollarýmý sarpa sardýrdýðýn?
Yetmez mi berrak pýnarlarýmý bulandýrdýðýn?
Biraz da baþkalarýyla cebelleþsen olmaz mý?
Neyim var neyim yok almýþsýn elimden.
Mutluluða býrakmýþsýn hasret.
Sevdalý gönlümde kalmamýþ sevgi ile muhabbet.
Teslim bayraðýný kaldýrmýþ olmama raðmen,
Atýný nallamýþ düþmüþsün ardýma!
Doludizgin kovalýyorsun beni!
Canhýraþ yalvarýp yakarmalarýmý, duymazlýktan geliyorsun!
Dilediðin her þeyi yapmýþsýn.
Daha ne istiyorsun benden?
Vazgeç benimle uðraþmaktan!
Beni bana býrak artýk!
Sende hiç vicdan merhamet yok mu?
Beni bana küstürmüþsün!
Ýçten gülmeler aforoz olmuþ benden!
Her daim gözlerim yaþlý.
Sevda sürmeli gözlerime hiç acýmýyor musun?
Sevdalý insana bu kadar zulüm edilmez ki,
Sevdalý insan, analý babalý yetim býrakýlmaz ki,
Sevdalý insanýn yufka yüreði, bu kadar hor ve hakir görülmez ki,
Sevdalý insan, ekmeði elinden alýnmýþ bir çocuk misali bu kadar da aðlatýlmazki,
Sevdalý insana bu kadar eza ile cefa çektirilmez ki,
Sevdalý insanýn gönlü, bu kadar gam ve kasvetle doldurulmaz ki,
Allah peygamber aþkýna yeter bana bu yaptýklarýn!
Ben mert ve yiðitçe itiraf ediyorum.
Sen galip ben ise maðlubum.
Ben bir daha er meydanýna çýkmayacaðým.
Ben bulunduðun mekânlarda asla ve asla bulunmayacaðým.
Er meydanýnda bükülemeyen bileðim çok kolay bükülüyor artýk!
Gönül defterimin sayfalarýný yaza yaza bitirmiþsin!
Ýstesem de bana yaptýðýn zulümleri yazamýyorum.
Zira boþ bir sayfa bile býrakmamýþsýn!
Ben eski ben deðilim!
Yüreðimin mukavemeti azaldýkça azalmýþ dönmüþ pamuk ipliðine.
Bir insan teslim bayraðýný kaldýrmýþsa,
Bir insan ben maðlupum demiþse,
Bir insan ben daha er meydanýna çýkmýyorum demiþse,
Bir insan yeter artýk diye yalvarýp yakarmýþsa,
Ondan vazgeçmen gerekmez mi?
Niye laftan anlamýyorsun?
Niye halen üstüme üstüme geliyorsun?
Yaþama hevesim kalmadý ölümü ister oldum.
Betim benzim sararmýþ solmuþ.
Gözlerimin feri azaldýkça azalmýþ.
Dizlerimde takat güç kalmamýþ.
Aðzýmýn tadý tuzu kaçmýþ.
Kalabalýklar içinde kalmýþým yalnýz.
Caný gönülden hal ve ahvalin nasýldýr diye soraným yok.
Yaþayan bir ölü olmuþum.
Aynaya bile bakmak içimden gelmiyor.
Kendimi çok garip hissediyorum.
Her þey bana yavan geliyor.
Her þey sanki üstüme üstüme geliyor.
Bilgeler gibiydim.
Ama þimdi ne yapacaðýmý bile hiç mi hiç bilmiyorum.
Sorduðum sorulara bir cevap alamýyorum.
Yeter, yüzlerce kez, binlerce kez yalvarýyorum sana.
Beni býrak biraz!
Býrak ki, kendimle barýþayým artýk!
Yeyip içtiðimden bir lezzet alayým!
Eskiden olduðu gibi, birbirinden manidar sevda þiirleri yazayým!
Tam kývamýnda demlenmiþ ikindi çaylarýný aþk ve þevkle içeyim!
Çayýmý yudumlarken geleceðimden bahis edeyim.
Suratýmdan düþen bin parça olmasýn artýk!
Karadeniz’de gemilerim batmýþ gibi kara kara düþünmeyeyim!
Yaþarken ölmeyeyim!
Benim de ay ve güneþim doðsun!
Yýldýzlar asumanýmý süslesin!
Uzun havalarý çok yanýk ve tam makamýnda söyleyeyim!
Allah peygamber aþkýna!
Yeter bana bu yaptýklarýn!
Yeter bana bu yaptýklarýn!
Yeter bana bu yaptýklarýn!
04 Ocak 2021
Sosyal Medyada Paylaşın: