Çekilip kendi gölgemin arkasýna Tanýmadýðým yerlerin göze güzel gelen yanlarýný seviyorum Benzemez içimdeki ýssýzlýða hiçbir yer Anýlarýn ellerin de siyah beyaz resimlerimiz tutturulmuþ Geliþi güzel gülüþ/ geliþene savurgan bakýþlardayýz Ýþte öyle tükenmiþ günleyim
Çocukluðum maviye konuþtu ilk cümlesini Ýlk sevdalanýþý/ný sonrasý yürek uçurumlarda Bir rüzgâr avuttu Bir yaðmur döküntüleri etek uçlarýmdan izini býraktý ýpýslak Ýþte öyle tükenmiþ tenleyim
Hangi mevsimle kavgalaþsam uçuklar hayallerim Dudak kenarýndan þiirlere taþýyamadýðým bir yük gibi Kar yaðar inançlarýmýn üstüne en manayý saatlerde Üþürüm kimsesizim Anaçlýðýný unutur evren Ayaz çöker kirpik uçlarýma bir süre kendimle kalamam Ýþte öyle tükenmiþ yönleyim.
Gözümde büyüyen hasret ertelenmiþliði baþka anlamlar yükledi de Zamanýn telafisi yoktur Elbet yalanýn yol aldýðý her düzlük yokuþa sürdü Þiirlerim küstü kâðýt incinen satýrlarýn yarým yanlarýna tekrar tekrar Bir beþik gibi salladý oradan oraya Ýþte öyle tükenmiþ canlayým.
Baðrýmda devrilen acýlar Resimlerle ömrümün sokaðý kalabalýk Pencere balkonlara çýkmýþ duygularým Yerde tepiniyor azarlanýrken çocuk yanlarýmý Ýþte öyle tükenmiþ dünleyim....
04-01-2021 ist
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.