Düşerse İnsan
DÜÞERSE ÝNSAN
Ömrümce yaþadýðýmý, desem yalan
Defalarca yanýna, geldiðim zaman
Bilirsin zalim felek, vermedi aman
Böyle çaresiz derde, düþünce insan
Sýrtýma yük vurdular, belim bükülür
Sakýn sormayýn bana, aklým takýlýr
Yaram derinde, dikiþ tutmaz sökülür
Böyle çaresiz derde, düþünce insan
Yaþadýðým hayat buysa, hepsi yalan
Aþkýmýn bahçesinde, yapýlmýþ talan
Donuyor kaným, hatýrladýðým o an
Böyle çaresiz derde, düþünce insan
Dünya fani yaþananlar, hepsi yalan
Bu yalancý dünyada, güler mi kalan
Bir gün çýkar karþýna, kalbini çalan
Umulmadýk bir aþka, düþünce insan
(0328) Aðustos 1992
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.