İÇİMDEKİ AŞKI GÖRSÜNLER

O , benim iþte...
Sokak lambalarýnýn hüzün þarkýlarýný söyleyen.
Mavi trenler geçiyor, içimin peronlarýndan
Ve en umulmaz yerde karanlýk bir tuzak !
...... Sigaramda külüm ben.

Artýk ne gök yüzü ; ne o yedi renk ebem kuþak
Ýlgilendirmiyor beni, ne de masallar.
Çocukluðum pembeyse, bana ne kaldý ?
Aðlatýyor þarkýlar... þiirler avutmuyor
Þimdi ben ; prangalara vurulmuþ bir tutsak !

Zaman geçip gidiyor, bitiyor umutlarým
Bak, avuçlarýmda bir Sonbahar yaðmuru.
Çatlamýþ sabýr taþlarý, ýslanýyor gözlerimde
Tutup yüreðimi sana yolluyorum
Þarkýlar sa , tuz ekiyor yarama.
Ne zaman durdu akreple yel kovan ?
Sabah olmak bilmiyor karanlýklarda.

Bir çöl uðultusu var içimde
Kendimi bulamýyorum ne yapsam.
Uzak bir þehrin uzak bir köþesindeyim
Tutuþan bir ateþ var yüreðimde...
Bir çocuk aðlýyor bir yerlerde
Korkulu ve karanlýðýn ortasýnda.
Tanrým !.. ne olur bir çare bu derdime.

Artýk yaðmur yüklü karanlýk gözlerim.
Hýçkýrýklar sarýyor gecenin sessizliðini.
Aldýlar tüm güzelliklerimi hiç acýmadan
Beni acýlara mahkum ettiler.
Ne olur, teselliler yolla, çaresizliðime
Beni deli divane ettiler...
Çektiler tüm dostlarým,dost ellerini ben den
Sen bari gel de ; dünyaya bedel
Ýçimdeki aþký görsünler.

Aygün Deniz 02.01.2021
Sosyal Medyada Paylaşın: