İÇİNİ DÖKSÜN
Her birinde hünerinden mühür var
Tellerime dokun içini döksün
Sarmýyorsun diye sana kahýr var
Kollarýma dokun içini döksün
Felek çemberinden geçtim sandýlar
Mutluktan göðe uçtum sandýlar
Düþlerime yelken açtým sandýlar
Rollerime dokun içini döksün
Çektiðini el âlemden gizledi
Tutuþan el görse içi sýzladý
Onlar tutulmayý nasýl özledi
Ellerime dokun içini döksün
Baþtan sona yüreðimin közü var
Her yerinde gözlerimden sýzý var
Hakikati haykýracak aðzý var
Yollarýma dokun içini döksün
Katresinde çektirdiðin elem var
Kimyasýnda çözülmeyen denklem var
S/Edasýnda vicdanýna kelam var
Sellerime dokun içini döksün
Kayýtsýz davrandýn, bugüne deðin
Sönmeyen yangýnýn sebebi sendin
Yâd ellerden sorma, lütfedip kendin
Küllerime dokun içini döksün
Doðruyu, yanlýþý iyi seçersen
Ýnsaf edip benden öte geçersen
Delibal’ýn kapýsýný açarsan
Yýllarýma dokun içini döksün
DELÝBAL – Celil ÇINKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.