BÜTÜN ŞİİRLERİMİ YAKACAĞIM

Yazdýðým bütün þiirlerimi yakacaðým.
Ve kýracaðým bütün kalemlerimi.
Alýp baþýmý gideceðim sonra.
Karda yürüyeceðim bütün gün.
Ayak izlerim örtülecek ardýmdan...
Bir meyhanede ölesiye içip.
Ve cebimdeki bütün parayý bitirip.
Bilmediðim bir sokaða dalacaðým.
Yanaðýný okþayacaðým oyun oynayan çocuklarýn.
Yavrusunu uçuran kuþlara bakacaðým...
Bir kadýn geçecek yanýmdan.
Yaþama sevincini çoktan yitirmiþ.
O kadýný sana benzeteceðim.
Kuþlar havalanacak birden.
Kuþlarý ürküttüðüne içerlemeden.
Üþümüþ ellerini alýp içimde ýsýtacaðým...
Sonra yalnýz bir aðaç bulacaðým.
Yüzüne kimselerin bakmadýðý.
Dallarýna kuþlarýn konmadýðý.
Yaþlý kuru bir aðaç.
Gidip altýna oturacaðým.
Karlarýný döküp sevinecek.
Karý ayazý bölüþüp onunla konuþacaðým...
Yüreðimin orta yerine.
Azat edilen bir kölenin sevinci yayýlacak.
Unutacaðým þiirlerde unutamadýðýmý.
Yalnýzlýðýmý çaresizliðimi unutacaðým...


Sosyal Medyada Paylaşın: