.
pencerenize karartýn vururdu ben sokakta dururdum bazen çýkardýn o cumbalý evinizin balkonundan bakardýn köz olurdu içerim yüreðimi yakardýn çaresiz kalýr bir þey edemezdim ayaklarým kilitlenir bir yere gidemezdim uykusuz geçerdi gecelerim gurur yapar sana diyemezdim ben ekmek aþ yiyemezdim ey yar yiyemezdim
.
ey yar
hani o park vardý
alt köþesinde
tatlýsu çeþmesi olan o park
karþýsýnda bir kasap
dükkaný harap mý harap
tam da orada beklerdim
her akþam üstü görürdüm seni
dört gözle gözlerdim usul usul gelmeni
önceleri
yüzüne bakamazdým
direkt önüne çýkamazdým
göz altýndan
hissederdim gölgeni
yürürdün saða sola bakmadan
ben ise seni takip ederdim
çaktýrmadan
arkandan öylece
fizan’aca giderdim
baþýn yerdeydi hep
ne düþünürdün acep
ey yar
yolunu beklerdim seni beklerdim
geleceðin yollara bakardým
yüzüne bakamazdým bakmazdým
hani o ilk gözgöze gelmemizde
ayaklarým yerden kesildi de
düþeyazdým
..
ey yar
o yaz
boyun selvi kaþýn ince
gözlerin kara yüzün beyaz
hani o viþne çürüðü bluzun vardý ya
iþte onu giyince
ne yakýþýrdý sana
siyah saçlarýn dökülürdü omuzlarýna kat kat
hafif gülümserdin
tavýrlarýn rahat
düþünürdüm ey yar
seninle ne güzel olurdu hayat
gözlerine bakmaktan býkmazdým
elin elimde
gözün gözümde olsa
inan acýkmazdým
o cumbalý evinizin balkonundan bakardýn
sen hep goncaydýn ey yar sen hep bahardýn
ben
temmuz sýcaðýnda yaz’dým
..
ey yar
çantanýn en kuytusunda
çizgisiz bir defter
iþte o defter bu defter
içine þiirler yazmýþ arkadaþlarýn
bana vermiþtin ya hani
sen de yaz demiþtin
sayfalarýnda çiçekler böcekler
sanýrsýn
hemen uçuverecekler
yar
ben de yazdým özene bezene
bu satýrlarý kimse yazmadý
ne þu ne bu ben suat zobu
bunu ben yazdým
sana yazdým…
Suat Zobu
.