Kýymetlim! Ey, hýrpani, Ey, Celâlli gönlüm! Gelip geçen ben, Hiç geçmeyen, Benden gayrý sen. Tükenen ben, Hiç tükenmeyen, Nefsimden ari sen.
Taþlý yollarda, Çýplak ayaklarla, Ömrümün sonuna yürüyen ben. Bedenim topraða karýþýrken, Bilinmez bir diyarda, Tanrý ’yý arayacak olan sen.
Þu üryan vücutta, Sevda fýrtýnalarýna karþý, Bir türlü elele tutuþamadýk. Hayat rüzgarlarýna karþý, "Elif" gibi dimdik ayakta duramadýk. Ama, her þeyi boþverdim, Hatta, seni bile...
Ruhum, bir kelebeðin kanatlarýnda, Özgürlüðüne kavuþuyor artýk.
Cahit Fýkýrkoca
Sosyal Medyada Paylaşın:
cfikirkoca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.