Küçücüktüm, babamý vurdular. Tam da gününde... Doðum gününde. Karlý bir þubat akþamýnda. Telefonumuz acý acý çaldý. Vuruldu haberi düþtü ocaðýmýza. Tam yedi kurþun, biri omuriliðinde hala. Ölmedi babam, öldüremediler kalleþler. Yalnýz babam vurulmadý benim. Benim hayallerimi de vurdular. Taþ kesildi yüreðim, aðlayamadým. Kin, nefret doldu yüreðim. Küçücüktüm acýdan zehirlendim. Sizin hiç babanýz vuruldu mu? Hayatýn bütün yükleri üzerime yýðýldý. Hayatým, cehenneme döndü. On iki yaþýndaydým... Hem çalýþtým, hem okudum. Bakmayýn bugünkü büyüklüðüme, Savaþçý ruhumu ben küçükken edindim. On iki yaþýnda hayatý öðrendim. Tam yirmi üç yýl geçti üzerinden. Geçmedi kinim, nefretim. Kincisin diyorlar bana affetmiyorsun. Siz olsanýz affedebilir misiniz? Çocukluðunuzdaki tüm gülüþlerinizi çalanlarý. Hayallerinizi, geleceðinizi çalanlarý affedebilir misiniz? Küçücüktüm, acýdan zehirlendim. Ýçimdeki tüm acýlarý, zehirleri Okuyarak, çalýþarak temizledim... MRLÞLYNTFN (BU ÞÝÝR KENDÝ HAYATIMDAN BÝR KESÝTTÝR.ÇORLU/TEKÝRDAÐ )
Sosyal Medyada Paylaşın:
MERAL İŞLEYEN TUFAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.