Sokakta kimler yok ki Bilsek kim bilir nasýl da korkarýz Belki birazdan eski eþini vuracak Belki ünlü bir bankayý soyacak Belki yan gözle baksam kýyametim için karþýmda duracak Sokaklar…
Yüzüne baksanýz melek dersiniz Kim kimin kalbinde ne var biliyor ki Hani herkesi de bir bakýþta tanýyamazsýnýz Tanýmak da istemezsiniz
Oysa doðanýn neresine baksanýz Ya yeþildir ya sararmýþtýr ya da soyunmuþ gibi yapraklarýný dökmüþtür Hangi dala dönseniz Kuþlar gibi konsanýz En kötüsü düþersiniz yere Oda beceriksizliðinizdendir Yahut dikkatsizliðinizdendir Asla sizi aldatmaz….
Oysa insan öyle deðil ki Býrakýn sokaklarý ki ne derse haklýdýr Kimseyi tanýmaz yaþadýðý yerde dahi Her gün selam verdiði belki de katildir! Hani bir gün kapýsýný çalýp da Çay içip muhabbet etmek için kalýp da Varmadýðýnýz kapýdýr Oysa bir dokunuþla kapýsýný açacak zildir… Kim bilir ne derdi vardýr Utangaçtýr ve Belki de ayýplanýrým diye ezilir! Selam verirken yüzüne bile bakmayýz Hal hatýrda sormayýz…
Bir gün gelir evini yakar Katil olur geleceðini yýkar Ýþte o zaman tanýrýz o kiþiyi Baþlarýz yorumlar yapmaya Tanýmadan sorgulayýp taþlamaya… Sokakta görmediðimiz Komþu olarak ona yol örmediðimiz Kiþidir o!
Saffet Kuramaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.