SENİNLE YOLCULUĞUM

Seni, uzun bir tren yolculuðuna benzetirdim.
Kompartmandan her baktýðýmda dýþarýya,
Sana olan özlemimi anlatýrdým uçuþan kuþlara.
Gözlerine, baktýðým anlar gelirdi aklýma.
Bu yüzden pencereyi açýp dýþarýya bakardým.
Sonra keyiflenip bir de tütün yakardým.

Trenin o mizansen sesini her duyduðum da.
Sesini duyar gibi oluyordum,
Uykuya her daldýðým da.
Yolculuk sýrasýnda ki, makaslarý geçerken.
Zaman zaman sarsýlýp uyanýrdým.
Düþlerim de sana doyamadýðýmý anlardým.

Bu uzun yolculuðun sonuna geldim.
Belki, sana olan özlemimi, biraz da olsun dile getirdim.
Belki de, hasret çekip çekip söylendim.
Þimdi trenin basamaklarýndan yavaþça iniyorum.
Seni görebileceðim umuduyla bekliyorum.
Seni bu tren yolculuðunda sevdim.
Hasretle muhabbet edip gezdim.. ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın: