Ayný kafese konmuþ Kader mahkumuyuz seninle Sorgularken acýmasýzca birbirimizi Ayrýlamýyoruz istesekte Soludukça ayný havayý birlikte Toprak gibi Su gibi alýþýyoruz Alýþýyoruz varlýðýna birbirimizin Sonra Sonra korkuyoruz Bizi ayýrmalarýndan Ayrýlacak olsak nefes alamamaktan Öyle baðlanýyoruz ki Kopmak Kopmasý mümkün deðil ki
YARIM KALMIÞLIKLAR VAR (Sayfa 17)
Sosyal Medyada Paylaşın:
MİCVAD Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.