Özleyin Bayım...

Özleyin bayým...
Benim yaptýðým her þeyden þikayet ediyorsunuz,
Kâh sinirlenince baðýrmamdan,
Kah yüksek sesle kahkaha atmamdan,
Kâh çocuk gibi oluþumdan
Kah da her þeyi en ince ayrýnýtýsýna kadar hatýrlamamdan...
Kýsaca benim elimde olmayan her þeyden þikayet ediyorsunuz bayým...
Ama benim tek dileðim var, Bunlarý çokça özleyin bayým.
Meselâ ben sizi hatýrlamayayým,
Gözlerinizin ne kadar güzel olduðunu unutayým.
Onlara þiir yazmayý býrakayým.
O maviþ boncuklarý öksüz býrakayým...
Mesela ne diyordu Ahmet Kaya?
"Sen zahmet etme yerinden
Gürültü yapmam derinden
Parmaklarýmýn üzerinden
Su gibi akar giderim"
Seni sevmeyi býrakayým
Sana söylemeden bir yere gitmiyordum ya hani?
Kapýyý kapatayým bozmayayým sessizliði...
Ýþte o sessizlik içinde yaptýðým gürültüyü özle bayým...
Ben her þeyden çocuk gibi vazgeçiyorum bazen...
Senden de vazgeçsem?
Tek baþýna dünyayý yönetsem,
Göðsünde aðlayan kadýn gidip
Güçlü biri gelse de
O çocuðu göðsünde
Uyutmayý özle bayým...
Senle olunca espri yapardým
Her þeye güler kahkaha atardým,
Hiç bir þeyi kafama takmazdým.
Kahkaham meþhurdu...
Þimdi ondan da þikayetçisin,
Ne diyeyim inþallah,
Beni bulamaz da
O kahkahamý bile özlersin...



Sosyal Medyada Paylaşın: